Bebek yüzlü Emre Ahu ablasını pazar günü sikmeye geldi
Emre, pazar sabahı ailesinin evine gitmek için evden çıktı. Bugün ablası Ahu’yu ziyaret edecekti. Hava güneşliydi ve yolda yürürken kuşların cıvıltısını dinleyip baharın tadını çıkardı. Ailesiyle bir araya gelmek ona hep huzur verirdi. Ahu, mutfakta kahvaltıyı hazırlarken Emre’nin geldiğini duyup kapıya doğru yöneldi. "Merhaba küçük kardeşim, hoş geldin!" diye seslendi Ahu, Emre’yi kucaklayarak. Emre, ablasını ne kadar çok sevdiğini bir kez daha hissetti. Kahvaltı masasına oturduklarında, sohbetleri derinleşti. Çocukken yaşadıkları komik anılardan bahsettiler, eski fotoğraf albümlerini incelediler. Her ikisi de aile bağlarının kıymetli olduğunu düşündü. Ahu, Emre’ye son zamanlarda iş yerinde yaşadığı bazı zorluklardan bahsetti. Emre, ablasını dikkatlice dinleyerek, ona moral vermeye çalıştı. "Senin gibi güçlü birisinin üstesinden gelemeyeceği şey yok abla," dedi gülümseyerek. Ahu, kardeşinin desteğini hissetti ve ona teşekkür etti. O gün, her zamanki gibi sevgi dolu bir gün oldu. Emre, ablasına yardım edip evi düzenlemeye koyuldu. Birlikte çiçek bahçesinde zaman geçirip, çiçeklerin bakımını yaptılar. Günün sonunda, her ikisi de huzurlu ve mutlu hissetti. Emre, dönüş yolunda, ablasıyla geçirdiği vaktin ne kadar değerli olduğunu düşündü. Aile bağları ve karşılıklı destek, ona her zaman güç veriyordu.
