Canan Yenge iyiki varsın
Küçük, huzurlu bir mahallede yaşayan Canan Yenge, etrafındaki herkes tarafından sevilen, güler yüzlü ve içten bir insandı. Mahalledeki herkesin onunla bir anısı, paylaştığı bir kahkahası vardı. Canan Yenge'nin evi, komşuların sıkça bir araya geldiği, güzel sohbetlerin edildiği sıcak bir mekandı. Bir gün, mahallenin çocukları Canan Yenge'nin kapısını çaldı. Ellerinde rengarenk çiçekler vardı. Çocuklar, "Canan Yenge, iyi ki varsın!" diyerek hep birlikte çiçekleri uzattılar. Canan Yenge, büyük bir mutlulukla çocukları içeri davet etti ve herkes için taze sıkılmış limonata getirdi. Çocuklar bahçede oynarken, Canan Yenge yanlarında oturup onlarla sohbet etti. Büyüdüklerinde ne olmak istediklerini sordu, hayallerini dinledi. Onlara her birinin özel ve değerli olduğunu anlattı. Her zamanki gibi, onların kalplerine sevgi dolu sözler bırakmayı başardı. O akşam, mahalleli Canan Yenge'nin evinde toplanıp çay eşliğinde koyu bir sohbete daldı. Onun sayesinde mahalledeki herkes kendini daha yakın hissediyor, birlikte olmanın huzurunu yaşıyordu. Canan Yenge'nin sıcaklığı ve misafirperverliği her zamanki gibi herkese ilham veriyordu. Mahalleli, Canan Yenge gibi bir komşuya sahip oldukları için çok şanslı olduklarını düşündü.
