esmerhatun kendini teşhir ediyor
Güzel bir yaz sabahıydı. Kandemir, İstanbul'un kalabalık caddelerinden birinde yürüyordu. Hava sıcak, gökyüzü açık mavi ve caddeler insanlarla dolup taşıyordu. Bir kafede mola vermeye karar verdi. Kafeye girdiğinde dikkatini çeken bir şey oldu. Köşede oturan bir kadın, kendine has tarzıyla hemen göze çarpıyordu. Kadının adı Asya'ydı, uzun ve dalgalı esmer saçları, zarif bir gülümsemeyle birleştiğinde baş döndürücü bir görünüm yaratıyordu. Asya, yanındaki kağıda bir şeyler karalıyordu, derin bir düşünceye daldığı her halinden belliydi. Kandemir, bir an durdu ve Asya'nın bu doğal hali karşısında hayranlıkla karışık bir merak hissetti. Asya'nın dikkatini çekmek istemediğinden, sessizce kahvesini alıp yakındaki bir masaya oturdu. Kısa bir süre sonra Asya, sert bir rüzgarın etkisiyle masanın üzerindeki kağıtları toparlamak zorunda kaldı ve bu durum kısa bir tanışmanın başlangıcı oldu. Kandemir ona yardım etmek için yanına gitti ve aralarındaki bu tesadüfi etkileşim daha derin bir sohbetin kapısını araladı. İkisi de birbirine karşı büyük bir saygı ve anlayış içinde, farklı hayat hikayelerini ve gelecek hayallerini paylaşmaya başladı. Bu karşılaşma, iki yabancının bir kafede başlayan arkadaşlıklarını uzun süre hatırlayacakları bir anıya dönüştürdü. Asya ve Kandemir, bu güzel günün sonunda farklı yollarına devam ettiler ama bu anılar zihnlerinde kalıcı bir yer edindi.
